ترجمههای کتاب مقدس به لاتین، نسخههایی هستند که در بخش غربی امپراتوری روم سابق تا دوران اصلاحات استفاده میشد و هنوز همراه با ترجمههایی از لاتین به زبان محلی، در کلیسای کاتولیک روم استفاده میشود. Vulgate لاتین.
Vulgate یک ترجمه لاتین اواخر قرن چهارم از کتاب مقدس است که در قرن شانزدهم به نسخه رسمی لاتین کلیسای کاتولیک تبدیل شد. این ترجمه عمدتاً کار ژروم بود، که در سال 382 توسط پاپ داماس اول مأموریت یافت تا اناجیل Vetus Latina ("لاتین قدیم") را که در آن زمان توسط کلیسای روم استفاده می شد، اصلاح کند. جروم، به ابتکار خود، این اثر بازنگری و ترجمه را گسترش داد تا بیشتر کتابهای کتاب مقدس را شامل شود، و پس از انتشار، نسخه جدید به طور گسترده مورد پذیرش قرار گرفت و در نهایت Vetus Latina را تحت الشعاع قرار داد. به طوری که در قرن سیزدهم، از نسخه قبلی، نام versio vulgata («نسخه ای که معمولاً استفاده می شود») یا به اختصار vulgata گرفته شد.
کلیسای کاتولیک Vulgate را به عنوان کتاب مقدس لاتین رسمی خود در شورای ترنت (1545-1563) تأیید کرد، اگرچه در آن زمان هیچ نسخه معتبری وجود نداشت. نسخه کلمانتینی از Vulgate در سال 1592 به متن استاندارد آیین رومی کلیسای کاتولیک روم تبدیل شد و تا سال 1979 که نوا ولگاتا منتشر شد، به همین شکل باقی ماند.